ျဖစ္ပုံစုံလင္ သည္လတြင္ ( ဇြန္ )

လူ႔သမိုင္းတေလွ်ာက္တြင္ လူမ်ဳိးစုမ်ားသည္ သီးျခားေနထိုင္ျခင္းမရွိပဲ ၎တို႔၏ လိုအပ္ခ်က္အရ ကုန္ပစၥည္းမ်ား ဖလွယ္ျခင္း၊ ေရာင္း၀ယ္ျခင္းဟုေသာ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရး ယဥ္ေက်းမႈတရပ္ ထြန္းကားခဲ့သည္။ ၎ယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကားလာသည့္ႏွင့္အမွ် တရုတ္ျပည္ႏွင့္ ဥေရာပ ဆက္သြယ္သည့္ ပိုးလမ္းမဟု ေခၚထြင္ေသာ အာရွမိုင္းနား ကုန္တြင္း ကုန္သည္ လမ္းေၾကာင္းတြင္ ကုန္သည္မ်ား ကုန္စည္ကူးသန္း ေရာင္း၀ယ္ျခင္း ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ အာရွ အလယ္ပိုင္းေဒသမ်ားတြင္ ကုန္းတြင္း ဒျမမ်ား ၾကီးထြားလာခဲ့သျဖင့္ လမ္းေၾကာင္းသစ္တခုျဖစ္ေသာ ပင္လယ္ ေရေၾကာင္း လမ္းခရီးကို ရွာေဖြ၍ ကုန္စည္ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ လာခဲ့ၾကသည္။

ေရွးေခတ္တုန္းကပင္ လူဦးေရ ထူထပ္ျပီး ၾကီးမားသည့္ ေစ်းကြက္ရွိသည့္ အိႏၵိယႏွင့္ တရုတ္ျပည္သို႔ ကုန္စည္ စီးဆင္းႏိုင္ရန္အတြက္ အာရပ္ကုန္သည္မ်ားက ေရလမ္းတခုအား ရွာေဖြႏိုင္ျပီး အာရွေဒသႏွင့္ ကူးသန္း ေရာင္း၀ယ္ျခင္းျဖင့္ အက်ဳိးအျမတ္မ်ားစြာ ရရွိခဲ့သည္။ ကုန္စည္ ၀န္စလွယ္ အမ်ားအျပား သည္ေဆာင္ရန္ လြယ္ကူျပီး ကုန္က် သက္သာေသာ ကုန္စည္စီးဆင္းရန္ ေရလမ္းေၾကာင္းသစ္တခုကို ေတြ႕ရွိရင္း အေရွ႔အလယ္ပိုင္း၊ အာဖရိကႏွင့္ အာရွတိုက္အား ဆက္သြယ္သည့္ ကုန္သည္ လမ္းေၾကာင္းတြင္ ၾကားခံ ကုန္စည္ဖလွယ္သည့္ ေနရာမ်ားမွာ အထူး ဖြံ႕ျဖဳိး တိုးတက္လာခဲ့သည္။

ထိုေဒသမ်ားအနက္ သကၠရာဇ္ ၂၄၉ ခုႏွစ္ မတိုင္မွီမ်ားအတြင္း ရခိုင္ျပည္ ဓည၀တီျမဳိ႕ေတာ္အား စိုးစံခဲ့ေသာ စႏၵသူရိယမင္းဆက္မ်ား အုပ္ခ်ဳပ္စဥ္ ကာလမ်ား၊ ဘီစီ-၁၇- ရာစုအတြင္း သုဝဏၰဘုံမိအား စိုးစံခဲ့ေသာ သီဟရာ မင္းဆက္မ်ား အုပ္ခ်ဳပ္စဥ္ကာလမ်ားတြင္ ကန္းရိုးတန္းေဒသတြင္ အေျခခ်ခဲ့သည့္ ရခိုင္ႏွင့္ မြန္ေဒသမ်ားတြင္ ပင္လယ္ ဆိပ္ကမ္းေကာင္းမ်ား တည္ရွိသျဖင့္ ထိုလူမ်ဳိးမ်ားသည္ စီးပြားေရး တိုးတက္ေကာင္းမြန္ျပီး လူေနမႈအဆင့္အတန္း ျမင့္မားလာခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ အာရပ္မ်ားႏွင့္ တူရကီလူမ်ဳိးတို႔ အာရွမိုင္းနားေဒသတြင္ အင္အားၾကီးထြား ခ်ဳပ္ကိုင္လာႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဥေရာပတိုက္သားမ်ားအတြက္ အာရွတိုက္ႏွင့္ ကုန္စည္ ကူးသန္း ေရာင္း၀ယ္ရာတြင္ အဟန္အတားမ်ား ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ထိုအခါ ဥေရာပတိုက္မွ ေပၚတူဂီ စပိန္ ဒတ္ခ်္ လူမ်ဳိးက ေရေၾကာင္းလမ္းမ်ား ရွာေဖြလာျပန္သည္။ ဥေရာပတိုက္သားထဲမွ အာရွတိုက္သို႔ ေရေၾကာင္းလမ္းျဖင့္ ပထမဦးဆုံး ရွာေဖြရွိသည့္ သူမွာ ဒက္စကိုဒဂါးမားဟု သမိုင္းဆရာမ်ားက ဆိုသည္။

သို႔အတြက္ ဥေရာပတိုက္သားမ်ားသည္ အေရွ႔အလယ္ပိုင္းသားမ်ား ၾကီးစိုးေနခဲ့ေသာ ေျမထဲပင္လယ္လမ္းေၾကာင္းအား အသုံးမျပဳေတာ့ပဲ အာဖရိကတိုက္ကို ေကြ႕ပတ္၍ အိႏၵိယႏွင့္ တရုတ္ျပည္သို႔ ကုန္စည္ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ခဲ့ၾကသည္။ တရုတ္ျပည္လမ္းေၾကာင္းအတြက္ ကုန္စည္ဖလွယ္ရာ ဆိပ္ကမ္းေဒသမ်ားျဖင့္ ရခိုင္ႏွင့္ တနသၤာရီ ကန္းရိုးတန္းမ်ားကို အသုံးျပဳခဲ့ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္ကလာမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း မွီတင္းေနထိုင္ၾကေသာ ရခိုင္ႏွင့္ မြန္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ေရႊေခတ္ဟု ေခၚဆိုရလွ်င္ မွားႏိုင္ေပ။

ယခုအခါ ကမၻာ့ကုန္သြယ္ေရးတြင္ စီးပြားေရးေကာင္းမြန္ေသာ တရုတ္ျပည္သည္ ကုန္စည္မ်ား ေစ်းႏွဳန္းသက္သာစြာျဖင့္ ကူးသန္း တင္ပို႔ႏိုင္ရန္အတြက္ လမ္းေၾကာင္းတခု ရွာေဖြလာသည္။ ထုိလမ္းေၾကာင္းသည္ တိုးတက္လာေသာ တရုတ္ျပည္၏ အထူးလိုအပ္ေနေသာ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအင္အတြက္ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ ဓါတ္ေငြ႔ကို သယ္ယူရန္ႏွင့္ တရုတ္ကုန္စည္မ်ားကို အိႏၵိယ ဘဂၤလာေဒရွ္႔ အာဖရိကႏိုင္ငံမ်ားသို႔ တင္ပို႔ရန္အတြက္ ေပါေခ်ာင္ေကာင္းေသာ လမ္းေၾကာင္းကို ေဖာက္လုပ္မည့္ စီမံကိန္း ျဖစ္သည္။

သို႔အတြက္ ၎လမ္းေၾကာင္းတြင္ တည္ရွိေသာ ေဒသမ်ား၊ ႏိုင္ငံမ်ားအတြင္း တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းမႈသည္ တရုတ္ျပည္ အစိုးရမွ ေဖာက္လုပ္မည့္လမ္းေၾကာင္းအတြက္ အခရာ ျဖစ္လာသည္။ ထို႔အျပင္ တရုတ္အစိုးရအေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ရခိုင္ကမ္းလြန္ေဒသမွ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕ကို သြယ္ယူရန္ႏွင့္ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသမွ ေရနံကို သေဘၤာမ်ားျဖင့္ မလကၠာေရလက္ၾကားကို ျဖတ္သန္းျပီး သယ္ယူရန္မလိုပဲ သက္သာစြာျဖင့္ အလြယ္တကူ သယ္ယူႏိုင္လိမ့္မည္။ ထိုလမ္းေၾကာင္းသည္ ရခိုင္ျပည္နယ္မွတဆင့္ Guizhou ျပည္နယ္ကို ျဖတ္သန္းကာ Guangxi ေဒသ၏ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္သည့္ Nanning ၿမိဳ႕တြင္ အဆံုးသတ္သျဖင့္ ကုန္သြယ္ လမ္းေၾကာင္းအတြင္းရွိ တရုတ္ျပည္ ကုန္းတြင္းေဒသမ်ား ဖြံ႕ျဖဳိးစည္ပင္လာရန္ တရုတ္အစိုးရက ရည္ရြယ္ဟန္ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တရုတ္အစိုးရအေနျဖင့္ ထိုလမ္းေၾကာင္းကို ျဖစ္မေန တည္ေဆာက္လာမည္။

ယေန႔ ကမၻာ့ေခတ္သစ္ ပင္လယ္ကုန္စည္ကူးသန္းရာတြင္ အသုံးျပဳသည့္ ပင္မ လမ္းေၾကာင္းသည္ အိႏၵိယ သမုဒၵရာႏွင့္ ပစိဖိတ္သမုဒၵရာမ၏ တခါးေပါက္ျဖစ္ေသာ မလကၠာေရလက္ၾကား ေဒသမ်ား တိုးတက္ဖြံ႕ျဖဳိးခဲ့သည္။ အကယ္၍ တရုတ္ျပည္၏ အသစ္ေဖာက္လုပ္မည့္ ကုန္သြယ္လမ္းေၾကာင္း ျဖစ္တည္လာလွ်င္ စကၤာပူ စီးပြားေရး ထိခိုက္လာမည္ကို စိုးရိမ္ေသာ စကၤာပူအစိုးရအေနျဖင့္ မ်က္ခုံးလွဳပ္စရာ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သံတမန္ေလာကတြင္ လိုအပ္သူက သြားေရာက္ လိုအင္မႈမ်ားကို ေတာင္းျခင္းျဖင့္သာ တရား၀င္ လည္ပတ္ျခင္းအမႈ ျပဳသည္ မဟုတ္လား။ ထို႔ေၾကာင့္ ဇြန္လ ၇ ရက္၊ ၈ ရက္အတြင္း စကၤာပူ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းႏွင့္ လက္ရွိ ၀ါရင့္ ၀န္ၾကီးေဟာင္း ဂိုခ်ဳပ္ေထာင္သည္ ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားကို လမ္းေၾကာင္းသစ္အား တီးေခါက္ရန္ လာေရာက္ လည္ပတ္သည္ဟု ထင္မွတ္စရာ ျဖစ္လာသည္။

သီရိလကၤာေျမာက္ပိုင္း ခြဲထြက္ေရး တမီလ္က်ားသူပုန္ LTTE တပ္ဖဲြ႔သည္ သီရိလကၤာ အစိုးရအား ေတာ္လွန္ ပုန္ကန္ေနသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ၾကာျမင့္ခဲ့ပါသည္။ အစုိးရအေနျဖင့္ တမီလ္ သူပုန္မ်ားအား အျမစ္ျပတ္ေခ်မႈန္းရန္ ခက္ခဲ့သည့္ အေနအထားမွ တႏွစ္အတြင္း အျပဳတ္တိုက္ ေခ်မႈန္းႏိုင္ခဲ့သည္။ ထိုသည္မွာ သီရိလကၤာအစိုးရ၏ စြမ္းပကားေၾကာင့္ မျဖစ္တန္ရာဟု ေကာက္ခ်က္ဆဲြရမည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ တရုတ္ျပည္အတြက္ ကုန္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္းအသစ္အတြင္း တမီလ္ သူပုန္က ယခု ေခတ္စားေနေသာ ဆိုမားလီးယား ပင္လယ္ဓျမကဲ့သို႔ ျပဳလုပ္ ေဆာင္ရြက္မည္ကို တရုတ္အစိုးရက အထူးစိုးရိမ္လိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့့္ သူပုန္တပ္ဖဲြ႕အား အျမစ္ျပတ္ေခ်မႈန္းရန္အတြက္ တရုတ္အစိုးရက သီရိလကၤာအစိုးရအား ဘ႑ာႏွင့္ လက္နက္မ်ား ေထာက္ပံအားေပးခဲ့သျဖင့္ ယခုလို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ႏွင့္ ပဲြသိမ္းခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ျပည္တြင္းစစ္အတြင္း သူပုန္အား အျပီးသတ္ ေခ်မႈန္းျပီးသည့္ေနာက္ သီရိလကၤာ သမတသည္ သီရိလကၤာ စစ္တပ္၏ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားႏွင့္အတူ ပထမဦးဆုံး ျပည္ပ တရား၀င္ ခရီးစဥ္အျဖစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိလာ၏။ ထိုသည္မွာ လမ္းေၾကာင္းအသစ္အတြင္း အက်ဳိးတူ စီးပြားေရး ဖက္စပ္ လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား လာေရာက္ လည္ပတ္သည္ဟု ဆိုသည္။ တျခားေသာ သုံးသပ္သူမ်ားကမူ အျမစ္ျပတ္ေခ်မႈန္းသည့္ နည္းဗ်ဴဟာကို ျမန္မာ စစ္တပ္အား ခ်ျပေဆြးေႏြးရန္ ေရာက္လာသည္ဟု ဆို၏။ သို႔အတြက္ေၾကာင့္လည္း ဘဂၤလား ပင္လယ္ေအာ္ အတြင္းသို႔ ထိုးေဖာက္ႏိုင္မည့္ ကရင္သူပုန္မ်ားအား အျမစ္ျပတ္ သို႔မဟုတ္ လုံး၀ နလံမထူတိုင္သည့္ေအာင္ တိုက္ခိုက္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ပုံမွန္အားျဖင့္ နအဖအေနျဖင့္ ကရင္သူပုန္မ်ားကို ေႏြဦးေပါက္ ပြင့္လင္းရာသီမ်ား၌သာ ထိုးစစ္ဆင္ေလ့ရွိသည္။

တရုတ္ ဗီယက္နမ္ ႏွင့္ ေျမာက္ကိုးရီးယားႏိုင္ငံမ်ားတြင္ တပါတီ အာဏာရွင္ စနစ္ျဖင့္ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ္လည္း ျမန္မာ စစ္တပ္ကမူ တိုင္းျပည္အား အာဏာသိမ္းျပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္သူႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူတို႔၏ သေဘာထား ကဲြလဲြမႈသည္ နက္ရွဳိင္းစြာ တည္ရွိခဲ့သည္။ ျမန္မာစစ္တပ္သည္ စနစ္တခုကို တစိုက္မတ္မတ္ ေခါင္းစဥ္တပ္ျပီး ျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့ေသးပါ၊ အေနာက္တိုင္းႏိုင္ငံမ်ား၏ ကိုလိုနီဘ၀မွ လြတ္လပ္ေရး ရယူခ်င္း အခ်ိန္တူတူပင္ေသာ္ျငားလည္း တျခားႏိုင္ငံမ်ား၌ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ တံဆိပ္တခုကို တပ္ျပီး တိုင္းျပည္ကို တစိုက္မတ္မတ္ ဦးေဆာင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည္။ ေခါင္းစဥ္တခု တပ္ရန္လည္း နအဖျဖစ္တလဲ စစ္တပ္တြင္ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ရွိလိမ့္မည္ မထင္၊ လက္တလုံးျခား လမ္းစဥ္မ်ားကို ဘန္းျပျပီး တိုင္းျပည္ကို ေခ်ာက္ထဲ က်လုလုမွ ကယ္တင္ေန သေယာင္ေယာင္ အသံေကာင္းဟစ္ေနသည္။ ေသခ်ာတာက တိုင္းျပည္ ဆင္းရဲတြင္းနက္ေအာင္ လုပ္ခဲ့သည္မွ သူတို႔ျဖစ္ေၾကာင္း မ၀န္ခံေသးေပ။

ဥပေမယ်ကို ေထာက္ျပရမည္ဆိုလွ်င္ ႏိုင္ငံေရးစနစ္တခု မဟုတ္ေသးပါ၊ မည္သည့္အရာမဆို ျပည္သူမ်ားအား စည္းကမ္းမရွိဟု ပုတ္ခတ္ေျပာဆိုျခင္းကို ေထာက္ရွဳ႕ျခင္း ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ျမဳိ႕အတြင္း မိုးရာသီ၌ မိုးသည္းထန္စြာ ရြာသြန္း၍ ေရႏုတ္ေျမာင္းမ်ား ပိတ္ဆို႕ျပီး လမ္းမ်ားအေပၚ ေရလွ်ံေလ့ရွိသည္။ ထိုအရာကို အာဏာပိုင္မ်ားက ျပည္သူေတြ အမွဳိက္ပစ္ရာ စည္းကမ္းမရွိဟု ေကာက္ခ်က္ဆဲြ ေျပာဆိုေနသည္။ ျပည္သူနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္သူဆိုသည္မွာ မိဘနဲ႔ သားသမီး၊ ဆရာႏွင့္ တပည့္ ပုံသ႑ာန္ကဲသို႔ က်င့္တန္ရာ၏။ အာဏာပိုင္သည့္ သက္ဆိုင္ရာမ်ားက စနစ္တက် ျပဳျပင္တည္ေဆာက္ ထိန္းသိမ္း ၾကပ္မတ္မွသာလွ်င္ ျမဳိ႔ရြာစည္ပင္သန္႔ရွင္း လာမည္ျဖစ္သည္။ ဟိုေၾကး ဒီေၾကး ေကာက္ခံရန္ေလာက္သာ ေတြးေတာေနရင္ ခက္ပါ့မလား၊ ကိုယ္အျပစ္ကို ျပည္သူအျပစ္ဟု လက္ညဳိးထိုးခ် စြပ္စဲြေနသည္မွာ ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာ ျမင္ရ ၾကားရ ေနပါသည္။ ထိုအထူ ျဖတ္သန္းလာေသာ ေခတ္စနစ္မ်ားကို လက္ရွိအာဏာရေနေသာ စစ္တပ္က တီတြင္က်င့္သုံးျပီးေနာက္ မေအာင္ျမင္ပဲ ပ်က္စီးရခဲ့သည္ကို ျပည္သူမ်ား၏ အျပစ္ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္ မဟုတ္လား။

အတူတူ မတူကဲြျပားသည့္သေဘာထားမ်ားကို လက္မခံပဲ မိမိ သေဘာထားသာလွ်င္ အျမဲတေစ မွန္ကန္သည့္ဟု ထင္ျမင္ခ်က္ရွိေသာ နအဖ၏ အေတြးေခၚသည္ ေဒသဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္မႈကို လက္ယပ္ေခၚေနသလို ျဖစ္ေနပါသည္။ သို႔အတြက္ ႏိုင္ငံေရး တည္ျငိမ္မႈသည္ တရုတ္ႏိုင္ငံလို မရရွိခဲ့သျဖင့္ ျမန္မာ စစ္အစိုးရအေပၚ အားမလို အားမရ ျဖစ္ေနမွာ အမွန္ ျဖစ္၏။ ႏိုင္ငံေရး တည္ျငိမ္မႈကို လမ္းျပေျမပုံျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ေနသည္ဟု နအဖအေနျဖင့္ တရုတ္အစိုးရအား အေၾကာင္းျပ ေနပါသည္။ သို႔ေဗမဲ့ တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ တပါတီစနစ္ျဖင့္ သြားေနေသာ္လည္း နအဖ၏ စည္းကမ္းရွိေသာ ဒီမိုကေရစီ လမ္းျပေျမပုံကို ႏိုင္ငံတကာ အျမင္ဘက္က ၾကည့္ရွဳ႕သျဖင့္ နအဖ၏ လမ္းျပပုံသည္ အခုေဆာက္လုပ္မည့္ ကုန္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္းသစ္အတြက္ ခလုတ္ကန္သင္းတခု ျဖစ္ေန၏။

တရုတ္အာဏာပိုင္အေနျဖင့္လည္း သူတို႔ႏိုင္ငံလို ႏိုင္ငံေရးပုံစံ ပုံသြင္းလို႔မရသည့္အတြက္ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲရာတြင္ စည္းကမ္းျပည္၀ေသာ ဒီမိုကေရစီထက္ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းေသာ ဒီမိုကေရစီစနစ္တခုကို ျမန္မာျပည္တြင္ တည္ေဆာက္ေစခ်င္သည့္ သေဘာထား ရွိေနမွာပါ။ သမိုင္းေၾကာင္းကို ေထာက္ရွဴ႕လွ်င္လည္း ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာဟန္ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ကို နအဖ ျဖစ္တလဲ စစ္တပ္က ဇြတ္အတင္း သြတ္သြင္းခဲ့သျဖင့္ တိုင္းျပည္သည္ မေၾကလည္မႈမ်ားႏွင့္ အဆုံးသတ္ခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရသည္။ တဖက္က ျပန္ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ တရုတ္အေနျဖင့္ အခုလို ကမၻာ့စီးပြားေရး က်ဆင္းေနသည့္အခိ်န္တြင္ လမ္းေၾကာင္းသစ္ ေဖါက္လုပ္မႈအား ေစ်းေပါေပါျဖင့္ ျပီးစီးေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခ်င္သည့္ အာသီသ ရွိခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လမ္းေၾကာင္းအသစ္အတြင္း အေရးၾကီးဆုံးေဒသ ျဖစ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ေဒသအတြင္း မတည္ျငိမ္မႈမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရး မတည္ျငိမ္မႈမ်ားသည္ တရုတ္အစိုးရအတြက္ စိတ္ျငီးျငဴစရာမ်ား ျဖစ္ေနသည္။

တရုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္ နယ္နမိတ္ျခင္း ထိစပ္ေနေသာ ေဒသမ်ားအတြင္း လူမ်ဳိးစု သူပုန္အေရး၊ အထူးသျဖင့္ ကုန္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္းအသစ္ ျဖတ္သန္းတည္ရွိႏိုင္မည္ဟု ယူဆေသာ လူမ်ဳိးစုသူပုန္မ်ား ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္ နယ္ေျမႏွင့္ ၎တို႔၏ လက္နက္ကိုင္တပ္ အနာဂါတ္သည္ မေရရာ ေသခ်ာမႈႏွင့္ စခန္းသြားေနရ၏။ နယ္ျခားေစာင့္မႈကို လက္မခံသည့္အေနျဖင့္ တပ္မ်ား တိုးခ်ဲစုစည္း အင္အားျပလ်က္၊ ေရြးေကာက္ပဲြအျပီး ေနာက္တက္လာမည့္ အစိုးရႏွင့္သာ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖဲြမူကို ေဆြးေႏြးမည္ဟု အခ်ိန္ဆဲြ အေလွ်ာ့အတင္း လုပ္ေနရပါသည္။ သို႔ေသာ္ နအဖ၏ နယ္ျခားေစာင့္မူကို ျပတ္ျပတ္သားသား ဆန္႔က်င္မႏိုင္ခဲ့ေပ။

အကယ္၍ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖဲြ႕မ်ား နယ္ျခားေစာင့္မူကို လက္ခံျပီးေနာက္ မည္သို႔ မည္ပုံ ဆက္ျဖစ္လာႏိုင္မည္နည္း…

လြတ္လပ္ေရးရစ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တြင္ ကရင္ေသနတ္ကိုင္တပ္ရင္း၊ ကခ်င္ေသနတ္ကိုင္ တပ္ရင္းႏွင့္ ခ်င္းေသနတ္ကိုင္ တပ္ရင္းမ်ား ရွိခဲ့သည္။ ၄၇ အေျခခံဥပေဒအရ ျပည္နယ္စစ္တပ္ ထားရွိေရးမူအရ ဖဲြ႔စည္းျပီး ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ လက္ေအာက္တြင္ ထားရွိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဦးေန၀င္း တက္လာျပီးေနာက္ ထို တပ္ရင္းအားလုံးကို ေရာသမွေမြလိုက္ျပီး ကာကြယ္ေရး၀န္ၾကီးဌာနသို႔ ေျပာင္းေရြ႕ျပီး တစုတစည္း ထားလုိက္သည္။ ေနာက္ဆုံး တပ္ရင္း နာမည္ေတာင္ ေပ်ာက္ဆုံးရတဲ့ ဘ၀သို႔ ဆိုက္ေရာက္ သြားေလေတာ့သည္။ ထို့ေနာက္ ျပည္တြင္းစစ္အတြင္း မူရင္း တပ္ရင္းမ်ားသည္ ကိုယ္ပိုင္ေဒသမ်ားတြင္ အမႈထမ္းရျခင္းမရွိပဲ၊ အနယ္နယ္ရပ္ရပ္သို႔ ေျပာင္းေရြ႕ ပစ္ခဲ့သည္။

ယခုလည္း ျမန္မာစစ္တပ္၏ အိမ္နီးနားျခင္း ႏိုင္ငံမ်ားေပၚ သေဘာထားသည့္ ႏိုင္ငံျခားေရး မူ၀ါဒမွာ ျပင္းထန္လြန္းသျဖင့္ ထိုင္းႏွင့္ ဘဂၤလားေဒရွ္ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ အျမဲတေစလိုလို ျပသာနာမ်ား ျဖစ္ပြားေနရသည္။ သို႔ေသာ္ အင္းအားၾကီးေသာ တရုတ္ႏွင့္အိႏၵိယႏိုင္ငံမ်ားအေပၚ ေပ်ာ့ေျပာင္းေသာ မူ၀ါဒမ်ား က်င္းသုံးေန၏။ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖဲြ႔ေရးမူအား လက္ခံျပီးေနာက္ပိုင္း တကယ္လို႔ ထိုႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ျပသာနာမ်ား ျဖစ္ပြားလာလွ်င္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ား ျဖစ္ပြားရာေဒသမ်ားသို႔ ပို႔လြတ္ျခင္းခံရမည္။ ထိုအခါ နယ္ျခားတပ္ဖဲြ႕၀င္မ်ားအေနျဖင့္လည္း ထိုေဒသမ်ားတြင္ သက္ထက္ဆုံး အမႈထမ္း ေနရလိမ့္မည္။ အထူးသျဖင့္ နအဖအေနျဖင့္လည္း နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖဲြ႕မ်ားကို မူရင္းေဒသတြင္ မထားလိုသျဖင့္ ျပည္ပ အေရးတခုခုကို မလဲြမေသ ဖန္တီးလာႏိုင္ျပီး နယ္ျခားတပ္ရင္းမ်ားကို ၎တို႔ေဒသႏွင့္ ေ၀းရာကို ပို႔လြတ္သည့္ နည္းဗ်ဴဟာကို က်င့္သုံးလာမည္ ျဖစ္သည္။


တ႐ုတ္ျပည္သူ႔သမၼတႏိုင္ငံ၊ ဒု-သမၼတ မစၥတာ ရီွက်င္းဖ်င္၏ ဖိတ္ၾကားခ်က္အရ ဇြန္(၁၅) ရက္ေန႔မွ (၂ဝ) ရက္အထိ (၆) ရက္ၾကာ ခရီးထြက္ေနသည့္ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအး၏ ခရီးစဥ္အတြင္း ျဖစ္ေပၚလာမည့္ အက်ဳိးရလဒ္သည္ ျမန္မာျပည္ အေရွ႕ေျမာင္ဖက္တြင္ လွဳပ္ရွားေနသည့္ လူမ်ဳိးစု သူပုန္တို႔၏ အနာဂါတ္ဟု ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ မမွားႏိုင္ေပ။ ဗိုလ္ေမာင္ေအးအေနျဖင့္ သူတို႔၏ လမ္းျပေျမပုံသည္ ေဒသ တည္ျငိမ္မႈ ရရွိေစမည္ဟု တရုတ္အစိုးရအား အာမခံခ်က္ ေပးလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ တကယ္လို႔ ခရီးစဥ္အတြင္း ျမန္မာျပည္ဘက္က ဗိုလ္ေမာင္ေအး၏ တင္ျပမႈ၊ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ေအာင္ျမင္သြားလွ်င္ အေရွ႕ေျမာက္ဖက္ လွဳပ္ရွားေနေသာ လူမ်ဳိးစု လက္နက္ကိုင္တပ္ဖဲြ႕မ်ားသည္ တရုတ္အစိုးရ၏ ဖိအားကို မလဲြမေသြ ခံရျပီး လက္နက္စြန္႔ သို႔မဟုတ္ နယ္ျခားေစာင့္မူကို လက္ခံရမည္။

ဒီေနရာတြင္ သုံးသပ္ရမည္ဆိုလွ်င္ နအဖ၏ နယ္ျခားေစာင့္မူအတြင္းသို႔ မျဖစ္မေန ဇြတ္အတင္း သြတ္သြင္းခံရမွီ ကခ်င္သူပုန္အေနျဖင့္ အယ္ခိုင္းဒါလို ေျမေအာက္ ကလပ္စည္းတခုကို ခိုင္ခိုင္မာမာ တည္ေဆာက္သင့္ေသာ အခ်ိန္အခါ ျဖစ္သည္ဟု ယူဆ၏။ အင္အားၾကီးေသာ အဖဲြ႔မ်ားကို ယွဥ္ဆိုင္ရသည့္အခ်ိန္တြင္ မိမိ အင္အားက မမွ်တ ျဖစ္ေနလွ်င္ ထိုနည္းလမ္းသည္ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္သည္။ အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္ရန္အတြက္ မဆိုလိုပါ။ ကခ်င္ KIO သေဘာထားအရ ေရြးေကာက္ပဲြအျပီး တက္လာသည့္ အစိုးရႏွင့္ ေဆြးေႏြးခြင့္ရရင္လည္း ကခ်င္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအတြက္ ဒင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ အခြင့္ေရးရႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။ သို႔ေဗမဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္ေသာ အတုိက္အခံ၊ တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ စစ္တပ္တို႔ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးျပီး ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အက်ဳိးရလဒ္သာလွ်င္ တိုင္းရင္းသားတို႔၏ အေကာင္းဆုံး အေနအထား ျဖစ္လာႏိုင္သည္။

ေနာက္ျပီး တရုတ္ျမန္မာ နယ္စပ္တေလွ်ာက္ အေျချပဳလွဳပ္ရွားေနသာ လက္နက္ကိုင္မ်ား၏ တစုတစည္းတည္း ရွိမွသာ နယ္ျခားေစာင့္မူအား ဆန္က်င္ႏိုင္မည္။ သူတလူ ငါတဖဲြ႕ပုံစံျဖင့္ ဆန္က်င့္ေနမည္ဆိုလွ်င္ နအဖ၏ လုပ္ရပ္အတြင္း က်ေရာက္မည္သာ ျဖစ္၏။ အခုလည္း ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ - ဗကပ ၏ ၁ဝ၁ စစ္ေဒသအျဖစ္ ပါဝင္လႈပ္ရွားခဲ့ကာ ဗကပမွ ခြဲထြက္လာေသာ ဦးဆခုန္တိန္႔ယိင္း ဦးေဆာင္သည့္ NDAK သည္ နအဖ၏ နယ္ျခားေစာင့္မူကို လက္ခံလိုက္သည္။ ထိုသည္မွာ အင္အားေသးငယ္သည့္ အဖဲြကဲြမ်ားကို ဖဲ့ထုတ္ စည္းရုံးျပီး တရုတ္အာဏာပိုင္မ်ားကို အေၾကာင္းျပႏိုင္လိမ့္မည္။ တကယ္၍ နအဖ၏ အေၾကာင္းျပခ်က္ကို တရုတ္အစိုးရက လက္ခံလိုက္လွ်င္ တရုတ္ ျမန္မာ နယ္စပ္အတြင္း လွဳပ္ရွားေနေသာ လက္က်န္ အဖဲြ႕မ်ား အားလုံးကို တရုတ္ႏိုင္ငံအား ဖိအားျဖင့္ နအဖ အၾကပ္ကိုင္လာႏိုင္သည္။ ျမန္မာစစ္တပ္အား ေတာ္လွန္ခဲ့ေသာ ျပည္တြင္း လက္နက္ကိုင္အဖဲြ႔မ်ားသည္ သက္ဆိုင္နီးစပ္ရာ ႏိုင္ငံမ်ားကို ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ျပဳျပီးမွသာ ဆန္က်င့္မႈ ျပဳခဲ့ရသည္။ အေရွ႔ေျမာက္ဖက္ ေဒသမ်ားတြင္ တည္ရွိေသာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ား၏ အနာဂါတ္သည္ တရုတ္အစိုးရေပၚတြင္သာ မူတည္သည္။ ၎အခ်က္ကို ေကာင္းေကာင္းသိေနေသာ နအဖအတြက္ ဗိုလ္ေမာင္ေအး၏ ယခုအေခါက္ တရုတ္ျပည္ခရီးစဥ္တြင္ ထိုအေၾကာင္းအား အဓိကအေနျဖင့္ တင္ျပေဆြးေႏြး လာလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။


ထို႔ေၾကာင့္ တရုတ္ ျပည္သူ႔ သမၼတႏိုင္ငံ သမၼတ မစၥတာ ၀မ္က်ားေပါင္က ျမန္မာျပည္ ဒီမုိကေရစီေရး ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈကို ေမွ်ာ္လင့္ေနသည္ဟု ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအးကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့သည္။ တရုတ္အစိုးရ၏ ေမွ်ာ္လင့္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရး ေျပာင္းလဲမႈသည္လည္း လမ္းျပေျမပုံသာ ျဖစ္ရမည္ဟု ဗိုလ္ေမာင္ေအးက သေဘာထားေပးမည္ ျဖစ္၏။

သို႔ျဖစ္ပါ၍ တရုတ္အာဏာပိုင္မ်ား လိုလားေသာ ျမန္မာျပည္ ေျပာင္းလဲမႈသည္ လမ္းျပေျမပုံဟု ၎တို႔က မွတ္ခ်က္ ေပးလိုက္လွ်င္ အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း ေဒသအတြင္း တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ တုံျပန္ခ်က္သည္ … ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအတြက္ ေသနတ္ေဖါက္မလား… ဒါမဟုတ္ လည္စင္းခံဆပ္မည္ေလာ… ဟု လြင့္ေမ်ာရင္းျဖင့္ ဤတလအတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ သတင္းမ်ားအေပၚ သုံးသပ္ခ်က္အား ထိုမွ်သာျဖင့္ ရပ္နားပါရေစ…

လူလ
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ...